بررسی میزان نوگرایی زنان دبیر دبیرستان های شهر تهران و عوامل مؤثر بر آن

    نوگرایی تحولی در نظام ارزشی‌‌، ‌‌ شناختی و رفتاری افراد است که در اثر فرایند کلان نوسازی ایجاد می ‌ ‌شود و افراد را به ایفاکنندگان مؤثر نقش‌‌ها در سطح نهادی و سازمانی نوسازی تبدیل می‌کند و وجود آن یکی از عوامل مهم تسهیل‌کننده فرایند نوسازی و صنعتی شدن است‌. حال مسئله این است که اقشار مختلف جامعه در این شرایط چه میزان نوگرا شده‌اند؟ و این نوگرایی تحت ‌‌‌‌ تأثیر چه عواملی است؟   در این پژوهش نوگرایی از ترکیب نه متغیر علم‌گرایی‌‌، ‌‌ تساوی‌طلبی‌‌، ‌‌ گرایش جهانی‌‌، ‌‌ پیشرفت‌گرایی‌‌، ‌‌ استقلال‌طلبی‌‌، ‌‌ گرایش مدنی‌‌، ‌‌ گرایش دموکراتیک‌‌، ‌‌ ریسک‌پذیری و پذیرش تجربیات جدید بررسی می‌شود. ‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌‌‌   روش این پژوهش کمی است و با استفاده از روش های مطالعه اسنادی و پیمایش استفاده شده است‌‌. ‌‌ جامعه آماری پژوهش‌‌ را دبیران زن دبیرستان­های شهر تهران تشکیل می دهند. ‌‌ جمعیت نمونه پس از نمونه‌گیری با استفاده از فرمول کوکران و سهمیه‌بندی مناطق به شیوه‌های آماری 260 نفر انتخاب شده است که از سه ناحیه آموزش و پرورش 2 و7 و16 نمادهای طبقات بالا‌‌، ‌‌ متوسط و پایین و با سهمیه‌بندی محاسبه شده است‌‌. ‌‌   بر اساس یافته های پژوهش ‌‌.7 درصد جمعیت نمونه دارای نوگرایی با میزان بالا بوده­اند‌‌. ‌‌ سال‌‌های تحصیل و پایگاه اجتماعی ‌‌ دو متغیری هستند که با میزان نوگرایی رابطه معنادار دارد و ارتباط معنادار سایر متغیرهای لحاظ‌شده، تأیید نشد‌‌. ‌‌